Share/Save/Bookmark
 
چهارشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۱۰
کد مطلب : 8537
 

نقش گيرنده هاي 5-HT2a و 5-HT2c بر رفتار تغذيه اي ناشي از هارمالين در جوجه هاي گوشتي 24 ساعت محروم از غذا
مرتضي زنده دل ، كسري مختار پورياني ، وهاب باباپور ، مريم پور رحيمي ، فرشيد حميدي
 
نقش گيرنده هاي 5-HT2a و 5-HT2c بر رفتار تغذيه اي ناشي از هارمالين در جوجه هاي گوشتي 24 ساعت محروم از غذا
مطالعه حاضر براي بررسي اثر تزريق داخل بطني-مغزي كتانسرين (آنتاگونيست گيرنده 5-HT2a) و SB242084 (آنتاگونيست گيرنده 5-HT2c) بر مصرف آب و غذاي ناشي از هارمالين در جوجه هاي گوشتي 24 ساعت محروم از غذا انجام گرفت. در ابتدا كانول راهنما در بطن جانبي راست جوجه ها قرار گرفت. در آزمايش اول، پرندگان به صورت داخل بطن مغزي تحت تزريق 0، 25، 50 و 100 ميكروگرم هارمالين قرار گرفتند. در آزمايش دوم، جوجه ها 10 ميكروگرم كتانسرين را قبل از تزريق هارمالين دريافت كردند. در آزمايش سوم، پرندگان پس از 3 ميكروگرم SB242084 تحت تزريق هارمالين قرار گرفتند و مقدار مصرف غذا و آب تجمعي تا سه ساعت پس از تزريق مشخص گرديد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه هارمالين باعث كاهش مصرف غذا و افزايش مصرف آب در جوجه هاي گوشتي 24 ساعت محروم از غذا مي شود (P≤0.05). اثر هارمالين بر مصرف غذا و آب به صورت معني داري با پيش درماني كتانسرين و SB242084 تضعيف شد (P≤0.05). اين نتايج پيشنهاد مي كند كه يك تداخل عمل بين هارمالين و سروتونين (از طريق گيرنده هاي 5-HT2a و 5-HT2c) در رفتار تغذيه اي جوجه ها وجود دارد.
کليدواژگان: هارمالين، سروتونين، پاسخ تغذيه اي، جوجه