Share/Save/Bookmark
 
چهارشنبه ۱۶ شهريور ۱۳۹۰ ساعت ۱۵:۳۰
کد مطلب : 5338
 

مهندس آرش افرا (گروه علمي تلاونگ)
آنفلوانزا در شتر مرغ (Struthio camelus)
 
آنفلوانزا در شتر مرغ (Struthio camelus)
اولین شیوع بیماری LPAI تحت تیپ H7N1 در سال 1991 از افریقای جنوبی، با مرگ و میر بالا در پرندگان جوان گزارش شد.
علائم بالینی:
علائم بالینی LPAI در پرندگان کمتر از هشت ماه بیشتر مشهود است که شامل خمودگی، بی میلی به آب و غذا و علائم روده ای است. به طور معمول مدفوع به رنگ سفید مایل به سبز می‏باشد. نشانه‏های دیگر عبارتند ار ترشحات چشمی، دیسترس تنفس. عوامل مدیریتی و محیط زیست بر شدت بیماری تاثیر می گذارد. 3-2 روز پس از شروع علائم، پرندگان تلف شده یا ممکن است به تدریج بهبود یابند در برخی موارد، میزان مرگ و میر 30درصد است. در پرندگان با سن بیشتر از 14 ماه فرم بسیار خفیف بیماری که شامل افسردگی خفیف، کاهش مصرف غذا و تغییر رنگ سبز ادرار می‏باشد، مشاهده می‏شود. در بزرگسالان هیچ گونه علائم بالینی مشاهده نمی‏شود.
ضایعات آسيب شناسي:
ضایعات بسیار متنوع می‏باشد. اکثر ضایعات در کبد مشاهده می‏شود که شامل تورم، احتقان می‏باشد. در پرندگان جوان ضایعات روده‏ای در قسمت قدامی روده باریک، آنتریت کاتارال، فیبرینی شدن کیسه های هوایی و سینوزیت موکوئیدی دیده می‏شود. ممکن است در پانکراس نقاط نکروتیک و هموراژیک دیده شود. ضایعات بوجود آمده توسط آلودگی های ثانویه باکتریایی (اکولای، پزودوموناس، استافیلوکوکوس اورئوس، اسپرژیلوس فومیگاتوس)بسیار معمول است.