Share/Save/Bookmark
 
سه شنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۰ ساعت ۲۲:۲۷
کد مطلب : 5454
 

دكترآيدين عزيزپور ، دكتر عادل فيضي
بررسي اپيدميولوژيكي بيماري گامبورو در جوجه هاي گوشتي استان اردبيل طي سال هاي 1384 تا 1386
 
بررسي اپيدميولوژيكي بيماري گامبورو در جوجه هاي گوشتي استان اردبيل طي سال هاي 1384 تا 1386
بيماري گامبورو نوعي بيماري ويروسي حاد است كه با ايجاد ضايعه شديد در بورس فابريسيوس در جوجه‌هاي جوان مشخص گرديده و با مرگ و مير زياد همراه مي باشد.علي رغم اين كه ايمن سازي از طريق واكسيناسيون يكي از روش هاي اصلي كنترل اين بيماري محسوب مي شود. اما نكته قابل توجه اين كه كاربرد واكسن‌هاي زنده از سويه Intermediate در پيشگيري از بيماري اغلب موفقيت آميز نبوده است . لذا با توجه به اهميت موضوع ، مطالعه حاضر جهت بررسي اپيدميولوژي بيماري گامبورو و اثرات واكسن هاي زنده و كشته براي كنترل بيماري گامبورو تلفات در فارم هاي گوشتي استان اردبيل انجام گرفت. بدين منظور،در اين تحقيق ده فارم جوجه گوشتي از سويه تجاري راس واريته308 با سنين مختلف درشرايط پرورشي تقريباً يكسان كه درگير به بيماري گامبورو بوده انتخاب و بر اساس علايم باليني مثل كزكردگي ،اسهال سفيد آبكي، ژوليدكي پر ها ،نوك زدن به مخرج ،بي‌اشتهايي،...وعلايم كالبد گشايي دقيق پرندگان تلف شده همچون پتشي عضلاني،بورس فابريسيوس درگير ،نفروز،... بيماري تشخيض داده شد جهت تاييد بيماري گامبورو از هر فارم نمونه هاي خون جمع آوري گرديد و بر روي سرم هاي اخذ شده تست الايزا با كيت ( (IDEXXانجام شد. نوع واكسن مورداستفاده شده ،منحني تلفات بر اساس تعداد تلفات در هر روز،درصد تلفات و سن درگيري در هر فارم مورد بررسي قرار گرفت.نتايج اين تخقيق نشان مي دهد كه در فارم‌هاي گوشتي اين مساله از قبل مشخص بوده كه فرم كلينيكي بيماري IBD بيشتر در سن 3 تا 6 هفتگي بروز مي‌كند و همچنين درصد تلفات در فارم هايي كه واكسن گامبورو از نوع زنده توام با كشته مصرف شده بودند در مقايسه با فارم‌هايي كه فقط از نوع زنده داشته پايين بود.