|
سه شنبه ۲۷ فروردين ۱۳۹۲ ساعت ۲۲:۳۴
کد مطلب : 7867
نگرانی از غذاهای سمی / سرب مرغ خیلی بالا است!
|
سایت خبری عصر ایران در مطلبی با عنوان " مسؤولان دولت و نمایندگان مجلس! به خاطر خانواده های خودتان هم که شده ، بحران غذاهای سمی را جدی بگیرید " نوشت :
| مرجع : سايت خبری حكيم مهر |
|
بخشی از این سخنان را بخوانید:
« در شورای شهر دیدیم 90 درصد فرآورده های غذایی تهران از سازمان میادین که زیر نظر شهرداری است، عبور می کند. بنابراین پیگیر موضوع شده و از سوی شورای شهر تاکید شد بقایای سموم که متاسفانه به سفره ایرانی راه پیدا کرده باید از بین برود.
بحران‌های ناشی از آن سموم نیز آثاری دارد، لذا انواع نمونه برداری ها را طبق یک برنامه کاملا علمی با همکاری مرکز گیاه پزشکی وزارت جهاد کشاورزی تهیه کردیم و روی پرتقال و سیب و کیوی نمونه برداری انجام شد. نتیجه این بود که در تمام نمونه ها باقیمانده آفت کش ها در حد "مجاز" و "بیش از حد مجاز" بود. سبزی های برگی، بیشترین میزان و میوه های انبار شده کمترین میزان سموم را داشتند.
متاسفانه آثار سموم معلق و ممنوع شده و سموم توصیه نشده هم در مواردی مشاهده شده است.
مثلا میزان نیترات در کاهو خیلی زیاد و حدود 10 برابر حد مجاز بود. البته وقتی بررسی کردیم، بازگشت خورده و صادرات آن متوقف شده است.
در بررسی گوشت ها هم با کمال تعجب دیدیم در مرغ میزان سرب خیلی بالا است و در نظارت بر غذای دام خلأهایی وجود دارد... .»
این البته اولین بار نیست که چنین هشدارهایی داده می شود. چند وقت پیش نیز محمد دهقان ، عضو هیات رئیسه مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که بر اثر وجود سموم کشاورزی در میوه ها و سبزیجات ، آمار سرطان معده در ایران افزایش یافته است.
وی فاش ساخت که برخی محصولات کشاورزی مسموم که در پروسه صادرات ، مرجوع شده بودند به جای معدوم شدن ، در بازار داخلی توزیع شده اند.
همچنین دکتر حسین الله مرادی بنیانگذار مرکز پژوهش مجتمع امام صادق(ع) که با پژوهشگران این مرکز در خصوص آفت‌کش‌های زیست‌سازگار فعالیت می کنند ، سال گذشته فاش کرد: « بسیاری از میوه‌ها و محصولات کشاورزی، به دلیل عدم نظارت کافی، دوز بالایی از سم را دریافت می‌کنند. امسال در شمال کشور شاهد بودیم که علی‌رغم استفاده مکرر از سم، آفت زیتون به خوبی کنترل نشد و کشاورز مجبور به استفاده بیشتر از سم شد. این سم حالا به همراه روغن زیتون و به صورت مستقیم وارد بدن مردم خواهدشد.
در کرمان نیز، آفت پسیل پسته ضررهای بسیاری به باغداران وارد کرد و در نهایت خسارت زیادی به کیفیت محصول رسید زیرا در جنگ بین باغدار و آفت، سم زیادی مصرف شد. آنقدر زیاد که به پسته برخی باغها با احتیاط باید دست زد! ولی همین محصول بزودی بسته بندی میشود و به دست مردم میرسد.»
وی درباره وجود سموم در محصولات کشاورزی گفت: «سموم به صورت تدریجی وارد بدن مصرف‌کننده می‌شوند، لذا آثار مهلک خود را ناگهانی بروز نمی‌دهند. به همین دلیل است که با مرور زمان و با توجه به میزان تجمع سم، بدن مصرف‌کننده شروع به واکنش میکند. این آثار در ارگانهایی مانند پوست، دستگاه عصبی، دستگاه گوارش و غدد درون ریز و خون، خود را نشان می‌دهند. اما معمولا آسیب پذیرترین بخش، دستگاه گوارش است که بیش از اندامهای دیگر مورد آسیب قرار میگیرد. درواقع سم به بزرگترین غده دستگاه گوارش یعنی کبد وارد میشود و آن را به تدریج تخریب می کند.»
آنچه در سطور فوق ذکر شد ، تنها بخشی از واقعیت هایی است که رسانه ای شده است. این که عضو شورای شهر تهران می گوید 90درصد فراورده های غذایی از کانال سازمان میادین می گذرد و بررسی های به عمل آمده بر روی این محصولات نیز حکایت از مسموم بودن بخش قابل توجه آنهاست ، موضوعی است که نمی توان از کنارش با بی اعتنایی گذشت زیرا سلامتی و حیات همه ما و فرزندانمان بدان بستگی تام و تمام دارد.
واقعاً وقتی غذایی که از کانال یک سازمان رسمی مانند سازمان میادین می گذرد ، این گونه اوضاعی دارد ، بازارهای دیگر در چه وضعی هستند؟!
با این اوصاف، سخنان سردار رحیم صفوی، مشاور رهبر معظم انقلاب مبنی بر این که سرطان در کشور شیوع زیادی داشته، چندان شگفت انگیز نیست.
وقتی میوه و سبزی ، که خوردن آنها توصیه دائمی پزشکان است ، تبدیل شده اند به "پلی برای ورود انواع سموم به بدن" ، باید هم سرطان در کشور شیوع یابد و هرکدام از ما ، فرد به فرد در معرض ابتلا باشیم. حال بماند عوامل سرطانزای دیگری مانند آلودگی هوا و ... .
مسوولان دولت و مجلس هم که در قبال انتشار این خبرها ، فقط نقش "تماشاچی" را بازی می کنند و جز نگاه کردن ، کار نمی کنند. همین زمستان گذشته بود که عصرایران موضوع باقی ماندن سموم کشاورزی بر روی میوه ها و ضعف نظارت وزارتخانه های بهداشت و کشاورزی را با برخی از نمایندگان در میان گذاشت و آنها نیز وعده دادند که چنین خواهند کرد و چنان ! ولی در عمل ، انگار نه انگار که رأی دهندگان به آنها و حتی خود و خانواده هایشان قربانی وضع موجود هستند و دارند آرام آرام سرطان می گیرند! گو این که جان انسان ها ، برای کسی ارجمند نیست.
با این وضع ، دیری نخواهد پایید که ایران ، پایتخت سرطان جهان خواهد شد و میلیون ها ایرانی با ابتلا به سرطان ، دچار مرگ زود رس خواهند شد.
امروز در تاریخ ایران ، وقتی به سال های 1236 به بعد می رسیم ، دلمان برای مردمی که در شیوع وبا ، گروه گروه می مردند ، می سوزد ، غافل از این که اگر اوضاع این گونه ادامه یابد، سال ها بعد ، وقتی تاریخ ایران در دهه 1390 به بعد خوانده می شود ، کتاب ها ، خبر از مرگ و میر گسترده میلیون ها ایرانی بر اثر انواع سرطان خواهند داد. این یک واقعیت تلخ است ؛ سرطان ، تعارف بردار نیست.
این ها موضوعاتی هستند که از مسائل سیاسی و این که فلانی چه گفت و فلانی هم چه واکنشی نشان داد بسیار مهم ترند ولی از بس همه ما سیاست زده شده ایم ، درست در حالی که ذره ذره سرطان می گیریم و قدم به قدم به مرگ نزدیک می شویم ، ترجیح می دهیم به جای از بین بردن عوامل سرطان زا و نجات خود و خانواده هایمان ، به حاشیه های سیاست مشغول باشیم و نفهمیم که راست و چپ و اصولگرا و اصلاح طلب و مستقل و بی خیال و همه و همه داریم سرطان می گیریم و قربانیان یک نسل کشی بی سر و صدا و ثبت نشده هستیم.
