داخلی     آرشيو مقاله     تغذیه
Share/Save/Bookmark
 
شنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۰۸
کد مطلب : 5943
 

محمد اعمی ازغدی
کارايي نسبي متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع در مقايسه با دي ال متيونين بر عملکرد جوجه هاي گوشتي
 
کارايي نسبي متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع در مقايسه با دي ال متيونين بر عملکرد جوجه هاي گوشتي
 به منظور بررسي کارايي نسبي متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع در مقايسه با دي ال متيونين در جوجه هاي گوشتي بر روي بازده رشد و فراسنجه هاي خون، تعداد 330 قطعه جوجه سويه راس در دو جنس نر و ماده از سن يک روزگي به مدت 6 هفته با 11 جيره غذايي شامل جيره غذايي شاهد (بدون متيونين)، جيره شاهد به همراه سطوح 06/0، 12/0، 18/0، 24/0و 30/0 درصد دي ال متيونين و جيره شاهد به همراه سطوح 07/0، 14/0،20/0، 27/0 و 34/0 درصد متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع تغذيه شدند. صفات مورد بررسي ميزان مصرف خوراک، وزن بدن، افزايش وزن هفتگي، ضريب تبديل خوراک، بازده لاشه و نسبت اجزاي لاشه به وزن لاشه، کلسترول، قند خون (FBS)، اسيد اوريک، کلسيم، فسفر، پروتئين تام، آلبومين، گلوبولين و آنزيم هاي AST و GGT پلاسماي خون بودند كه در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با 11 تيمار، 3 تكرار و 10 قطعه جوجه درهر تكرار مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه جوجه هاي تغذيه شده با جيره حاوي متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع و دي ال متيونين از نظر وزن بدن، افزايش وزن هفتگي، مصرف خوراك و ضريب تبديل غذايي تفاوت معني داري با جوجه هاي تغذيه شده با جيره غذايي شاهد داشتند (05/0 p<). جوجه هاي تغذيه شده با جيره هاي غذايي حاوي متيونين هيدروکسي آنالوگ مايع( آليمت) داراي ضريب تبديل غذايي بهتر، مصرف خوراك كمتر و رشد بهتري نسبت به جوجه هاي تغذيه شده با جيره هاي غذايي حاوي دي ال متيونين بود. هيچ كدام از صفات لاشه تحت تأثير جيره هاي غذايي آزمايشي قرار نگرفت (05/0 P>)، اما اثر جنس بر روي برخي از صفات لاشه معني دار بود (05/0 P<). جيره هاي غذايي آزمايشي اثر معني داري بر روي هيچ کدام از پارامتر هاي خوني در سنين 22 و 44 روزگي نداشت (05/0 P>). زمان نمونه گيري اثر معني داري بر غلظت آنزيم GGT و پروتئين تام پلاسما داشته (05/0 P<)، به نحوي كه با افزايش سن يا مرحله رشد جوجه غلظت آنزيم GGTو پروتئين تام پلاسما افزايش يافت. اثر جنس بر روي فاکتور آلبومين پلاسما معني دار بود (05/0 P<) به طوريکه جوجه هاي ماده داراي غلظت آلبومين بيشتري از جوجه هاي نر بود.