|
پنجشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۲۷
کد مطلب : 11271
گفتگو با ماهرخ فلاحي، گاودار صنعتي
|
|
در انتهاي محمدشهر كرج و در يكي از كوچه هاي فرعي آن سه در طوسي بزرگ به چشم مي‌خورد. درهايي كه به گاوداري ماهرخ فلاحي مي رسد، برگزيده ي سه دوره گاودار نمونه كشور. ماهرخ فلاحي 65 ساله اولين زن گاودار صنعتي ايران پرتحرك و پرجنب و جوش است. با لباس كار سفيد و چكمه هايي بلند پلاستيكي كه به پا دارد با هيجان زياد همه گاوداري اش را كه بسيار منظم و تميز است نشانم مي دهد.
در ابتداي گاوداري اش گوساله هاي كوچك را نگه مي دارند. گوساله هايي كه تازه متولد شده اند و از سطلهاي فلزي كوچك روبروي اصطبلشان شير مي نوشند. بعد از آن سوله هاي ديگري قرار دارند مكاني كه با نايلون پوشانده شده و گاوهايي كه تازه زايمان كرده اند در آن نگهداري مي‌شوند. گاوهايي كه ماهرخ با حساسيت زيادي درباره آنها سخن مي‌گويد و هنگام زايمان شان تا صبح بالاي سر آنها بيدار مي‌ماند. در بخش هاي ديگر هم ساير گاوهاي شيري نگهداري مي شوند.
خانه ماهرخ درست وسط گاوداري اش واقع شده است به قول خودش خانه كه نه برج ديده باني. جائي كه پيش از بازنشستگي آن را براي كار و زندگي در كنار هم انتخاب كرد. وقتي در گاوداري حضور ندارد با دوربين دوچشمي اش همه امور را زيرنظر مي گيرد. پشت پنجره مي ايستد و با دوربين شكاري اش در طول شبانه روز دايماً دامداري اش را كنترل مي كند. درباره انتقال خانه به دامداري اش با لبخندي بر لب مي گويد: «رفت و آمد بين تهران و كرج برايم مشكل بود. اما دليل اصلي انتقال، نظارت مستقيم بر دامداري بود. چون كار با موجود زنده نيازمند مسئوليت پذيري زياد است. آن زمان كه در تهران زندگي مي كردم ناگهان خبر مي رسيد گاوم زايمان دارد و تا خودم را به بالاي سرش برسانم بلايي سر گاو آمده بود، با اين كه تنها نيستم و ده كارگر دارم اما هدايت كارها به عهده من است.»
ماهرخ كه از اعضاي هيئت مديره زنان مدير كارآفرين است وقتي 38 ساله بود به فكر ايجاد كسب و كارش افتاد: «آن روزها زن نسبتاً جواني بودم با 20سال سابقه كار در آموزش و پرورش اما هنوز جنب و جوش و انرژي زيادي داشتم. دو فرزندم هم درسشان به پايان رسيده و تنهايي در انتظارم بود.»
او كه فارغ التحصيل كارشناسي ارشد علوم تربيتي و زبان است سال ها در اين رشته ها تدريس كرده بود. در همان سالها به عنوان يكي از دبيران برتر زبان برگزيده و عازم كشورهاي آمريكا و اسپانيا شد تا دوره خاص آموزش نابينايان با خط بريل را بياموزد: «دوره هاي آموزشي خط بريل را به صورت لاتين آموختيم و براي نخستين بار در ايران بر الفباي فارسي پياده كرديم.»
آهي مي كشد و دستانش را كه پر از چين و چروك است برهم مي گذارد: «با آن همه كار و فعاليت بازنشستگي برايم ترسناك بود بنابراين خيلي زود خانه بزرگمان در تهران را تبديل به آپارتماني كوچك كردم و با مازاد آن يك دامداري با هفت گوساله در محمدشهر كرج احداث كردم.»
حالا 200 گاو در دامداري اين زن كارآفرين نگهداري مي شود. به سمت راست دامداري اش مي‌رود و مدام با مهندس دامپروري كه همراهش است درباره وضعيت دام ها صحبت مي كند. در يكي از سوله ها گاو مريضي نگهداري مي شود با سرمي كه به او وصل شده است. در بخش ديگر دامداري او قسمت شيردوشي صنعتي قرار دارد جائي كه به ظرفهايي پر از شير منتهي مي شود جايي كه ماهرخ اسم استخر شير را بر آن گذاشته است. سالن ها نظم خاصي دارند و همه كارگرها موظفند قبل از شروع كار با رعايت اصول بهداشتي كار شيردوشي را انجام دهند انبار علوفه و غذاي دام ها هم بخش ديگري است كه او آنها را نشان مي دهد.
ماهرخ در شروع كارش سررشته اي از دامداري صنعتي نداشت اما به خاطر علاقه به اين كار يك لحظه هم از پاي ننشست: «در مدت كوتاهي كه فرصت داشتم تا گوساله هايم رشد و سپس توليدمثل كنند در بسياري از سمينارهاي خارجي و داخلي گاوداري صنعتي و تمام دوره هاي آموزشي دانشگاه ها شركت كردم.»
در سال هاي نخست كار براي زايمان گاوهايش از دامپزشك استفاده مي كرد اما خيلي زود اين كار و ساير مراقبت هاي بهداشتي از دام‌ها را آموخت: «الان فقط براي سزارين از دامپزشك استفاده مي‌كنم.»
دست هايش را نشان مي دهد كه پر از چروك و به قول خودش مردانه است: «به دستهايم خيلي فشار مي‌آيد اما هرگز از كارم خسته نمي شوم.» او گاوهايش را آن قدر دوست دارد كه به قول خودش حتي در مسافرت ها بيش از همه حتي اعضاي خانواده نگران شان مي شود. حرفه ماهرخ به سرعت گسترش يافت بعد از يك سال هفت گوساله به 14 تا و سال بعدش به 28 عدد تبديل شد.
آنقدر به اين موجودات اهلي علاقه دارد كه وقتي وارد خانه اش مي شوي خيلي زود به حرفه اش پي مي‌بري. همه وسايل خانه اش طرحي از گاو دارند. گاوهاي شيشه اي، فلزي، گچي و ... كه به عنوان مجسمه از آن ها استفاده مي كند و البته قاب دستمال هايي كه عكس گاو بر آنها دوخته شده‌اند. هنگام ورود به خانه مدالهاي مختلفي را كه براي موفقيت در كارش دريافت كرده نيز در كمدي مجزا به نمايش گذاشته است. «خيلي زود و به صورت تصاعدي تعداد گاوهايم افزايش يافت بنابراين تصميم به اصلاح نژاد گرفتم و اسپرم هاي منجمد وارداتي را خريداري و به گاوها تلقيح كردم درنتيجه گاوي كه در سال نخست بين 18 تا 20 كيلو شير مي داد اكنون با اصلاح نژاد 65 كيلو شير مي دهد.» يكي از اين گاوهاي اصلاح نژاد شده را در انتهاي دامداري يك هكتاري‌اش نگه مي دارد، گاوي بسيار بزرگ كه وزنش از دو تن هم بيشتر است و به قول ماهرخ از نظر وزن و قد و ژنتيك در كشور منحصر به فرد است. اين گاو آن قدر بزرگ هست كه براي اينكه به ديگر دام‌ها آسيبي نرساند در گوشه‌اي از گاوداري به تنهايي نگهداري مي شود و با اينكه قيمت زيادي دارد در گوشه گاوداري نگهداري مي شود.
او كه مدام به فكر نوآوري در كارش است پس از اصلاح نژاد ايده هاي ديگري را نيز اجرايي كرد:«انتقال جنين يكي از اين كارها بود همه مراحل كار ازجمله هورمون تراپي را خودم انجام مي‌دهم. هنگام سيكل ماهانه گاو آنها را هورمون تراپي كرده كه درنتيجه آن، يك گاو به جاي يك تخمك30 تخمك آزاد مي كند و درنتيجه چندقلو مي‌زايند.»
اين نوآوري ها دلايل اصلي موفقيت اين زن دامدار كارآفرين محسوب مي‌شود. گوساله هاي نر او اكنون با قيمت بسيار مناسب توسط مركز اصلاح نژاد خريداري و لطمه اقتصادي حاصل از خريد ارزان شيرش را جبران مي كنند. اما ماهرخ مشكلات آغاز كار را به هيچ عنوان فراموش نمي كند، سالي كه سل گاوي شيوع يافت و همه گوساله هايش را نابود كرد اما او از پاي ننشست شايد به همين خاطر است كه هر دانشجويي كه براي كارآموزي به او مراجعه مي كند جواب رد نمي‌شنود:«كارآموزي در دامداري ها خيلي دشوار است. چون بيشتر دامداران سرمايه داراني هستند كه دامداري شان را دراختيار كارگرشان قرار داده اند كارگراني كه خود نيز از اصول علمي كار بي‌خبرند. بنابراين هيچ وقت از آموزش علاقه مندان به اين حرفه خودداري نكرده و آنها را با دل و جان در دامداري ام مي پذيرم.»
با عشق و علاقه زيادي به هر سو از گاوداري اش مي رود و به كارها سروسامان مي دهد. دستورهاي لازم را مي دهد حال گاو مريضش را مي پرسد و با دلسوزي خاصي با كارگرها سخن مي گويد. جوان تر و سرحالتر از سنش به نظر مي رسد و با اينكه هر روز كارش را از صبح خيلي زود شروع مي كند هرگز از خستگي گلايه نمي كند:«گاهي خودم را با همسن و سالهايم مقايسه مي كنم خوشبختانه به علت تحرك زيادم هنوز از همه آنها سالم تر و قوي ترم.»
هر روز ساعت پنج صبح كارش را با اولين شيردوشي گاوها آغاز و ساعت 12 شب با آخرين شيردوشي به پايان مي رساند. البته اين فقط برنامه بعضي از روزهاي زندگي اش است چون زماني كه گاوهايش زايمان دارند يا بيمارند مجبور است تمام طول روز و شب كنارشان بماند و آن وقت است كه شيفت كاري اش شبانه روزي مي شود.
لبخندي مي زند و با شير تازه گاو از ميهمانانش پذيرايي مي كند: «اگر زنان توانمندي شان را نشان دهند مي توانند همه مشكلات را ناديده بگيرند، تا زماني تبعيض وجود دارد كه زنان خودشان را دست كم مي گيرند اگر زني توانايي اش را ثابت كند بهتر از مردان در هر سيستمي پذيرفته مي‌شود.»
او به عنوان اولين زن گاودار صنعتي هرچند مشكلات زيادي را از سر گذرانده اند اما به تمام معنا خود را يك كارآفرين مي داند: «كارآفريني مثل يك توپ است كه اگر زمين بخورد بالاتر مي رود. من در زندگي هرگز از مشكلات نترسيدم و از اين پس نيز از آنها نخواهم هراسيد.»
منبع: روزنامه همشهری
معین
۱۳۹۶-۰۶-۳۱ ۲۱:۲۵:۵۲
سلام خانم ماهرخ خیلی عالی بود کارتان.من هم تازه شروع کردم بااینکه چهل سال دا م دست از کار برای دیگران کشیدم واکنون روپای خودم هستم انرژی گرفتم خوبه.سوال اینکه این تلغی مصنویی که انجام میدهید خود نژاد گاوهارو انتخاب میکنید.بعد این اسپرمها رو شما ازاد میخرید.چون من دکتر میارم و خودش اختیاری تلغی میکنه
۱۳۹۶-۰۶-۰۸ ۲۲:۲۴:۵۶
آفرین به این پشتکار
