ذكتر بزرگمهري و همكاران :
اثر برخي از آنتي بيوتيكها بر عيار پادتنHI حاصل از واكسن نيوكاسل
7 بهمن 1389 ساعت 7:35
ششصد و دوازده جوجه يك روزه گوشتي از نژاد Ross در 9 گروه قرار گرفتند كه در هر گروه دو پن براي ماده ها دو پن براي نرها اختصاص يافت. يكي از گروهها به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد كه تا آخر دوره هسچ آنتي بيوتيكي در آن تجويز نشد و 8 گروه ديگر به آنتي بيوتيكهاي سولفاديازين + تري متوپريم ( سولتريم ) ، تايلوزين تارترات ، سالينومايسين + اسپكتينومايسين ( لينكوسپكتين )، انروفلوكساسين ، كلرامفنيكل ، كلرتتراسيكلين و فورازوليدون اختصاص داده شد . همه گروهها در سنين 8 ، 15 و 31 روزگي در مقابل بيماري نيوكاسل واكسينه شدند . در 7 گروه درماني در سنين 16 تا 20 روزگي و 32 تا 36 روزگي بطور جداگانه آنتي بيوتيكهاي فوق مصرف گرديد و در يك گروه درماني داروي سالينومايسين از 16 روزگي تا 3 روز پيش از كشتار به طور مداوم در دان مورد استفاده قرار گرفت و قبل و بعد از مصرف داروها يعني در سنين 14، 20، 30،37 و 50 روزگي ، از جوجه ها خونگيري به عمل آمد و با انجام آزمايش ممانعت از هماگلوتيناسيون (HI) عيار پادتن جوجه ها نسبت به واكسن نيوكاسل اندازه گيري شد . نتايج به دست آمده توسط آناليز واريانس و آزمون توكي از نظر آماري مورد مقايسه قرار گرفت . براين اساس مشخص گرديد كه ميانگين عيار پادتن گروه سالينومايسين در 51 روزگي به صورت معني داري نسبت به گروه شاهد بالاتر بود ( 05/0 < P) ولي ميانگين عيار پادتن ساير گروهها و شاهد ، و نيز نرها و ماده ها اختلاف معني داري با يكديگر نداشتند .
چکیده (انگلیسی):
کد مطلب: 3889
آدرس مطلب: http://infopoultry.net/vdcj.oetfuqeohsfzu.html