موسسه اطلاعات مرغداری - کلاه گشاد بر سر خریداران

به گفته رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای دامپزشکی علت جا افتادن داروی قاچاق، بازارسازی است که توسط قاچاقچیان انجام می‌شود، آن‌ها سعی دارند دارویی را که ممنوع شده موثر بدانند و دامدار و یا مرغدار را مجاب کنند که این دارو اثرات درمانی فراوان دارد.

داروهای قاچاق سالانه ضربه‌های فراوان و جبران‌ناپذیری را به بخش دام وطیور کشور وارد می‌کند، داروهایی که به راحتی در کشور تولید و یا از مجاری غیرقانونی و بعضا قانونی وارد کشور می‌شوند. جالب آن‌که بدون اینکه میزان این داروها کم شود، روز به روز نوع و حتی تولیدکنندگان آنها نیز بیشتر می‌شوند. سوال اساسی اینجاست که چه چیز منجر می‌شود تقاضا برای این داروها روز به روز بیشتر شود تا دلالان دارو به فکر تولید بیشتر و روز افزون آن بیافتند. به گفته رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای دامپزشکی علت جا افتادن داروی قاچاق، بازارسازی است که توسط قاچاقچیان انجام می‌شود، آن‌ها سعی دارند دارویی را که ممنوع شده موثر بدانند و دامدار و یا مرغدار را مجاب کنند که این دارو اثرات درمانی فراوان دارد.
در این باره کارشناس یکی از شرکت‌های دارویی که خواست نامش فاش نشود به دامپزشک گفت: علاوه بر ضرر و زیان‌هایی که این داروها برای بخش دامپروری دارند، مساله مهم آن است که این دلالان به راحتی و بدون پرداخت مالیات و هزینه دفتری و حتی بدون مجوز عرضه دارو، محصولات خود را به راحتی در شهرها منتشر می‌کنند اما شرکت‌های دارویی اعم از تولیدی و توزیعی علاوه بر اینکه باید با همه مشکلات دست و پنجه نرم کنند، در مواردی هم باید برای گرفتن مجوز یک دارو، مدت‌ها در مصاف با سازمان‌های مسوول کش وقوص داشته باشند.
او در بخش دیگری از صحبت‌هایش متذکرشد: علت اینکه یک دارو باید این همه در سازمانی دپو شود تا مورد تایید واقع شود یک سوی قضیه است، سوی دیگر آنجاست که با وجود تلاش‌های شرکت‌های وارکننده دارو برای جایگزین کردن داروهای موثر به جای ممنوعه و رفع نیاز دامپروران، به دلیل فرهنگ سنتی و غلط، ماه‌ها و حتی سال‌ها طول می‌کشدکه استفاده از این داروها جا بیافتد.
جواد رجبی‌راد رییس هیات مدیره انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان داروهای دامپزشکی درباره وضعیت داروهای قاچاق نیز گفت: داروهای قاچاق معمولا همان داروهای داخلی هستند یا داروهای تولید شده غیرمجاز که با یک بر چسب داروی خارجی در بازار عرضه می‌شوند.
او معتقد است: علت جا افتادن داروی قاچاق، بازارسازی است که توسط قاچاقچیان انجام می‌شود، آن‌ها سعی دارند دارویی را که ممنوع شده موثر بدانند و دامدار و یا مرغدار را مجاب کنند که این دارو اثرات درمانی فراوان دارد و سازمان‌های ممنوع کننده این دارو را محکوم به کم‌کاری کنند.
رجبی راد ادامه داد: شاید دارویی دارای تاثیر خوبی بر روی دام باشد اما وقتی این دارو توسط سازمان دامپزشکی ممنوع شود به آن علت است که بقایای دارو بر روی گوشت دام باقی می‌ماند و برای مصرف‌کنندگان دامی تاثیرات منفی دارد.
او یکی از راه‌های مبارزه با این بازارسازی‌ها را بهره‌گیری از دامپزشکان دانست و افزود: دامپزشکان، کارشناسان فنی سازمان دامپزشکی هستند و داروی مناسب را تجویز و یا معادل آن را معرفی می‌کنند، و در این صورت دام به بهترین روش نگهداری خواهد شد.
داروهای پر اثر فقط در بازار سیاه است
اما سعید سلطانی مدیرعامل اتحادیه دامداران ایران درباره بازار داروی قاچاق گفت: شاید دلیل برخی از بازارهای ایجاد شده برای داروی قاچاق کمبود برخی از داروها باشد. اما به دامداران توصیه می‌کند نیاز خود را با داروهای قاچاق برطرف نکنند.
او در این‌باره می‌افزاید: داروهای قاچاق معمولا کیفیت لازم برای برطرف کردن نیاز دام را ندارند و گاها خود آن‌ها ضررهای زیادی به دام می‌زنند.
سلطانی درباره دلیل بی‌کیفیت بودن داروهای قاچاق خاطرنشان ساخت: این داروها چون معمولا از مجاری غیرقاونی وارد می‌شوند؛ در شرایط مناسبی نگهداری نمی‌شوند، پس این موضوع می‌تواند داروها را فاسد کند.
مدیرعامل اتحادیه دامداران ایران با اشاره به اینکه معمولا دامدار سراغ داروی قاچاق نمی‌رود، توضیح داد: وقتی دامدار از روی کمبود دارو و یا از روی بی‌اطلاعی و یا به هر دلیل دیگری سراغ دارویی در بازار سیاه برود، و یا از دارویی به جز داروی تجویز شده برای دامش استفاده کند و نتیجه بگیرد، دیگر به آن دارو اعتماد پیدا می‌کند و چه بهتر است این دارو به جای اینکه یک داروی خارجی باشد یک داروی ایرانی باشد.
البته سلطانی نیز همانند رجبی‌راد معتقد است استفاده از دامپزشک برای هر واحد دامی می‌تواند بسیار موثر باشد و این مراکز را از خطرهایی همچون ناآگاهی که منجر به تجویز خودسرانه و در نتیجه نابودی دام می‌شود، حفظ کند. به این ترتیب هم با رابطه موجود بین دامپزشک و ارگان‌های ذیربط نیازسنجی مناسب‌تری صورت می‌گیرد و هم نظام دامپزشکی مطمئن می‌شود که این متخصصان حداکثر نیاز دامپرور را با داروهای موجود بر طرف خواهند کرد.
با این همه به نظر می‌آید جواب این سوال پیدا نشده است که آیا بالاخره دچار کمبود دارو هستیم و این موضوع بخش دامپروری را با چالش روبرو کرده است یا خیر؟
اینکه دامپرور باید نیاز خود را از داخل تامین کند آرزوی همه ایرانیان است. اما مشکل کجاست که این خواسته محقق نمی‌شود؟
بیکار ننشسته‌ایم
در این راستا گفت وگویی با هادی فامیل قدکچی، رییس موسسه سرم سازی رازی ترتیب دادیم، او درباره تولیدات سرمی کشور اظهارکرد: در برخی از سرم‌ها دچار کمبود هستیم و حدالامکان سعی شده است واردات را بر اساس نیاز داخل تنظیم کنیم. وی خاطرنشان کرد: در این میان نیز این موسسه بی‌کار ننشسته است.
او ادامه می‌دهد: دستیابی به سرم‌های مورد نیاز کشور یکی مهم‌ترین برنامه‌های این مجموعه بوده که در خیلی از مراحل با موفقیت منجر به صادرات هم شده و در شرایطی هم مقدمه واکسن دیگری را فراهم ساخته است.
سوال اینجاست که آیا سازمان دامپزشکی قبول دارد کمبود دارو داریم یا خیر؟ اگر این کمبود وجو ندارد پس قاچاقچیان به چه امیدی دارو را وارد بازار می‌کنند؟ اگر هم این کمبود وجود دارد پس چرا راه‌های صحیح، آن قدر طاقت فرساست که منجر به دامن زدن به بحث قاچاق می شود؟